BMW Sport

Spoko, zakładaj czym prędzej, nic bratu nie powiemy hehe

Co do pomarańczek w takim ciemnym zestawieniu to jak koledzy pisali, z przodu super, z tyłu kiepskawo, ja bym został przy białych jednak.


No właśnie, co planujesz?

Przyjeżdżam po Twoje M5 Niestety, żartuję ;P

A tak na poważnie, to... czas pokaże

żeby podgrzać atmosferę:

PODOBNO JUŻ JEST

darcyn, to teraz żeś dolał oliwy do ognia
nuhi, to co jest już następca czy niema?

Haha Nie ma, ale będzie...

Na tę chwilę moim jedynym samochodem jest 528 z tego tematu. Zresztą losy tego samochodu nie są jeszcze do końca znane. Jak wyliczyłem na kartce, ile w tym aucie jest moich włożonych pieniędzy to trochę zwątpiłem. Ale ktoś na forum ma w podpisie "tam gdzie zaczyna się pasja, kończy się ekonomia" i taka jest prawda. Samochód miał zostać w rodzinie, ale zainteresowany najprawdopodobniej nie zdoła zorganizować pieniędzy. W tej chwili najbardziej prawdopodobną opcją jest jednak pozostanie auta w jeszcze bliższej rodzinie, ale według planu to oznaczałoby kolosalne zmiany wizualne samochodu

Szkoda,że sprzedajesz. Strasznie mi się to Twoje e39 podobało,jak mało które.
Tym bardziej,że włożyłeś w niego masę pracy i zmieniłeś auto nie do poznania.
Dla przypomnienia :

Witam drodzy forumowicze!

Otóż kilka dni temu zakończyła się moja przygoda z E39. Samochód jeszcze przed sprzedażą przeszedł poważne zmiany wizualne. Otóż M-pakietowe zderzaki zostały zastąpione seryjnymi, a w miejsce dotychczasowego zawieszenia wleciał M-technik (poprzednio też był M-technik, ale dodatkowo z obniżającymi sprężynami H&R), co było nieuniknione z powodu wjazdu do garażu nowego właściciela (ja tego problemu nie miałem, więc "gleba" była nieuciążliwa)

Kończy się więc nieco ponad roczna historia, w którą trochę pieniędzy (jak wyliczyłem - mniej więcej tyle, za ile samochód ten kupiłem) włożyłem, ale PRZEDE WSZYSTKIM sporo pracy, pasji i serca

To E39 było dla mnie samochodem naprawdę świetnym. Doskonałe prowadzenie, dobre osiągi, bezawaryjność i koszty części/utrzymania naprawdę do przeżycia. Był to mój czwarty samochód (drugie E39), zdecydowanie najlepszy i do niego na pewno pozostanie duży sentyment. Mam nadzieję, że nie będę tego żałował. Poniżej wklejam trochę fotek chronologicznie ułożonych, od dnia zakupu po dzień sprzedaży (na dole zobaczycie najaktualniejsze zdjęcia, przy okazji przepraszam za ich jakość).

Dodam jeszcze jako ciekawostkę to, że na pewno zdarzy mi się jeszcze czasem ten samochód poprowadzić, gdyż... pozostał w rodzinie. Jego nowym właścicielem został bowiem mój... tata, dla którego jest to bodajże trzecie BMW w życiu po rekinie, czego ja za bardzo nie pamiętam, oraz w latach 90. E34 520i.

To by było na tyle. Zapraszam do obejrzenia zdjęć. BARDZO DZIĘKUJĘ wszystkim, którzy tę galerię oglądali, komentowali, pomagali, doradzali itp. itd.

Pozdrawiam!

No to przynajmniej wiesz w jakie ręce trafiła, ciekaw jestem co nam teraz pokażesz, Trzeba było ojcu M-pakietowe zderzaki zostawić.

szkoda ale następca już jest