BMW Sport

Wiesz, patrzysz troche za bardzo przez polska mentalnosc na to co napisal Pafu, w Polsce, tym bardziej w malej czy sredniej firmie obiad z szefem nie bedzie traktowany jako jakas wyjatkowa nagroda i rzeczywiscie moze to sie wydawac smieszne. Jednak szczegolnie w Azji, w duzej firmie "obiad z szefem" to duza nobilitacja, czesto jest to mozliwosc zaprezentowania siebie, swoich pomyslow, spostrzezen i przeklada sie na jakies profity w przyszlosci. Oczywiscie co innego jezeli jest to obiad z osoba, ktora widujesz i masz kontakt na codzien, wtedy calosc traci kompletnie na wyjatkowosci.

Jest wiele mozliwosci skutecznego nagradzania pracownikow i nie koniecznie trzeba to osiagac podnoszac wynagrodzenie czy zmieniajac samochod. Czasami pojawia sie mozliwosci ciekwago wyjazdu do jakiegos zagranicznego partnera (chociaz to tez dzis malo znaczy, szczegolnie dla kogos kto pracuje w danej branzy z przymusu) czy jakiegos ciekawego szkolenia (podobnie jak poprzednio). Ale wlasnie dlatego jestes szefem, zeby wiedziec jak motywowac kazdego pracownika, powinienes ich poprostu znac (albo Twoi podwladni powinni to wiedziec), jezeli tego nie robisz, to nadajesz sie slabo na taka pozycje.

Vermi ale gdzie Azja a gdzie Polska. Ja jakbym miał iść na obiad z własnym szefem to bym wolał siedzieć głodny cały dzień.

Wiem, dlatego napisalem, ze w Polsce wydaje sie to smieszne. Chodzilo mi raczej o samo zrodlo tego pomyslu.

Wszystko zależy od tego jaką osobą jest szef i jaki ma autorytet. Jak ma zerowy to lepiej dać komuś bilety do kina niż obdarowywać go tym wątpliwym zaszczytem dzielenia koryta i słuchania " Aaaa może Pani mi jeszcze kopytek dołożyć... Co tak mało ? NIe można więcej ? Ale głupota..."

Dokladnie tak.

Wyglądało to w następujący sposób:

Szanowny dyrektorek nawinął mojemu szefowi jakiś mały interesik w przeszłości i w ramach rekompensaty mój szef zatrudni go po jakimś czasie z wizją,że koleś ożywi firmę. Efekt był taki,że szef wydał kupę kasy na idiotyczną reklamę, która nie przyniosła jakiegokolwiek skutku, wydał kupę kasy na oprogramowanie na którym i tak nikt nie pracował, wydawał kupę kasy na jego pensję, wchodził w układy z innymi firmami z których nic nie mieliśmy oprócz dodatkowej roboty, wpieprzał się każdemu w paradę, myślał,że jak przeczytał "Ekonomia w pigułce" to stworzy międzynarodowego giganta,a prawda była taka,że szef z miesiąca na miesiąc chodził coraz bardziej dobity, nam kazał oszczędzać na hotelach, wstrzymał wydawanie kasy na gadżety, a konto firmy systematycznie malało, bo pracownicy zaczęli mieć dosyć i odchodzili. Łajza potrafiła nawet rozbić służbowy samochód z przebiegiem kilku tysięcy km jadąc 20 km/h (sprawdzaliśmy odczyt GPS) i narobić szkód w nowym aucie na !!!70 tyś zł!!! , a później wziął szefa auto i po kilku dniach wjechał mu w du*ę rozpędzony Bumer na autostradzie,bo ten zatrzymał się na środku drogi z powodu jakiejś kolizji (zostawiając dwójkę małych dzieci w środku ) . Katastrofa....

No nic, tak jak pisałem, rozpoznałem od razu w jakim obszarze pracujesz, i jakich ludzi masz pod sobą bez urazy oczywiście.
Za takie praktyki jak powyżej, po jednym dniu dostałbyś wypowiedzenie w poważnych firmach wysokich technologii gdzie masz pod sobą wyłącznie wysokiej klasy specjalistów i macherów.



Samochód służbowy to chyba narzędzie pracy, a nie widzimisie szefa , nie ?
Koncerny tworzą standardy, jakie auto kto ma/może mieć.
Raport to informacja zwrotna, wymagany jest od każdego na każdym szczeblu, bo tworzy obrazy i szkice sytuacji i ruchu niżej. Jeśli raport poddany jest takiej negatywnej weryfikacji pt. nagroda = niepisanie raportu, to oznacza że ludzie wyżej nie szanują pojęcia raportu, używają go jako ogłupiacza, skoro nagrodą jest uwalnianie się od niego. Szokująca sprawa dla mnie...
Normalny szef stara sie sam zjeść z pracownikami obiad żeby być bliżej ich ludzkiej strony. Sam zabiega o zorganizowanie miejsca i czasu, nalega na udział w nim, chce integracji. Ale nie ma tu miejsca na oddziaływanie pt. jak zasłuższy to Cie zaprosze na obiad.

Nie wiem w co za firmie pracujesz, ale bardzo zły obraz sobie tu wystawiłeś.
Przez kilka lat zarządzałem operacyjnie firmą inżynierską, i nie przyjąłbym Cię nawet jako sekretarki. Pisze to po to, żeby piszący zrozumieli jak różne są branże i cechy systemu zarządzającego ludźmi, w zależności od poważności. I jakie odmienne traktowania możemy w takich miejscach spotkać.


to akurat mnie nie dziwi, skoro raport to element robienia z kogoś głupa, więc i brak powodu żeby kogoś wywalić jest wspisany w tę tendencje.

Jak mówiłem na początku, całe te expose to pusta mowa trawa dla oszołomów

Jesteśmy w PL, u nas na takiego mówi się wazelina /żart


Tak, wtedy nie pogardziłbym taką nagrodą.


Otóż to. Jednak zdarzają się tacy szefowie/dyrektorzy, którzy nie potrafią namówić baby do seksu,a co dopiero zmotywować pracownika do pracy ,a jak baba mu nie da to wyżyje się na Tobie...

A tak na poważnie, dla mnie najlepszą nagrodą było to,że w rozmowie w cztery oczy szef powiedział mi,że jest zadowolony z mojej pracy i widzi,że się staram. Niby proste słowa,ale działały motywująco no i 13 pensja do kieszeni. A chwalenie mnie jako pracownika przy całym zespole zawsze uważałem za żenujące.

I tak, i nie, wydaje mi sie, ze w duzej mierze to spojrzenie na temat "obiadu z szefem" i samych kontaktow uksztaltowal tak poprzedni ustroj, jak i "szalony kapitalizm" lat 90, pierwszym wypadku wiesz kto, o jakich zdolnosc najczesciej piastowal kierownicze stanowiska i jak dobrze zarzadzano panstwowe firmy, w drugim czesto nagly rozwoj przerastal rozwoj personalny wlasciciela/szefa.



Widzisz to jest, to o czym wspomnial Boogie, czyli inteligencja emocjonalna, w tym wypadku musisz pamietac, aby osobistych problemow nie przekladac na prace.

Nie trawię osób, które przynoszą swoje problemy do pracy. Oczywiście zdarza się każdemu mieć gorszy dzień, ale nie znaczy to,że ma się ktoś na mnie wyżywać.


Forma takiej nagrody dla pracownika występuje w dużych lub bardzo dużych firmach/gigantach, gdzie szefa znasz z opowiadań, a uściśnięcie mu dłoni co niektórzy porównują do orgazmu. Tutaj możemy dwojako interpretować zaistniałą sytuację. O strony małej/średniej firmy i od strony ogromnego przedsiębiorstwa. Czyli w małej nie jest to najlepszy pomysł na nagrodę, w dużej już inaczej do tego podejdziemy.

Boogie Gwarantuję Ci że są ludzie dla których docenienie pracy nawet wspólnym lunchem w dobrej knajpie potrafią docenić . To były przykłady nagród - jest coś takiego jak gradacja i dopasowanie do wkładu wniesionej pracy. Popadasz od razu w skrajności .


Swoją drogą gratuluję Ci wrodzonego talentu do rozpoznawania i oceniania ludzi...
Resztę pozostawię już bez komentarza - bo już teraz żałuje udziału w dyskusji w tym temacie.

Sprostuje tylko swoje słowa które zacytowałeś bo chyba źle to ująłem słowami: zwolniłem kilku - zawsze było jasne że ktoś oszukuje firmę lub w rażący sposób narusza regulamin pracy.
Nie zwolniłem nigdy nikogo bez wyraźnego powodu.

No panowie jestem pod wielkim wrażeniem poziomu dyskusji w temacie pogawedek, az dziwnie brak trollow i spamerow a dyskuja toczy sie merytorycznie i calkiem do sedna.
Jako moderator posiadam narzedzia do dyscyplinowania, ale również mogę nagrodzić i za ten topik przyznaje każdemu z Was ten o to wspanialy:
TALON NA:

Ty mówisz, ja tłumacze i wnioskuje
Co innego po sukcesie pójść na impreze i wspólnie pochlać, tyle że to feta, a nie nagroda udania sie na obiad z szefem
No ale jesli mamy firme zastraszonych chomików, to jestem w stanie zrozumieć że będą uważać za nagrode obiad z przełożonym. Niestety to nie mój poziom, sorry.

Wybacz, po prostu wypunktowałem bez ceregieli to co tu popisałeś

coś w tym jest, bo w biznesie rozpoznaje dość szybko cwaniaków, hamulcowych, ściemniaczy i macherów od kopania dołków. Zresztą, nawet na forum kilku rozpoznałem, oszczedzając paru osobom kasy przed wkopaniem sie, co niestety sie potem potwierdziło na przykładzie strat innych osób.
Słucham i wnioskuje, efekty wyżej.
Oczywiście spoko, zapotrzebowanie na takie miejsca jak opisałeś jest i będzie, więc z głodu nie zginiesz heheh

Dlatego nigdy więcej w trasie Iphonem nie będę wchodził w dyskusje na forum.
Wychodzą wtedy dokładnie takie spostrzeżenia mojej pracy z pracownikami jak teraz Twoje Boogie.

Ale jedno dobrze ująłeś... to porównanie do zastraszonych chomików ... niestety bardziej dotyczy managerów niż przedstawicieli...

Ja od 5.5 roku pracuje jako PH w firmie FMCG, najpierw 1.5 roku jako PH ds. klientów detalicznych, a od 4 lat jako PH ds. kluczowych klientów.
Powiem tak- praca nie dla każdego, ale ja sobie chwalę.
Firma ze zdrowym podejściem, jasne zasady, płaca godziwa

Boogie w takim razie prosimy o expose w tym temacie ! Nikt się przecież nie obrazi.

Ja się kiedyś dałem nabrać.

Odezwałem się na ogłoszenie, z którego jak dla mnie - wynikało co innego.

Przyszedłem, przygotowany, tego, owego.

No i rozmowa. Jak dla mnie, to było mega oczywiste, mega nieudolne, jak 2. panów prowadziło rozmowę - wszystkie sztuczki, triczki rekruterów, które miały w jakiś sposób odkryć nie wiem... 2 dno? Heh.

NA STANOWISKO ZWYKŁEGO PH. Traktowali jednak to, jakbym miał się z nimi związać na całe życie na jakieś cholernie odpowiedzialne stanowisko. Śmieję się z tego, choć początkowo byłem strasznie zniesmaczony, zdenerwowany. Wyszło z tego, że to oni kreowali image swój, jacy to nie są zajebiści itd.

Wejściowa stawka- żenada. Naturalnie, że po roku, półtora, że będę miał podwyżkę, jak pokażę, że jestem jej wart - wysokość podwyżki- dalej żenada Ale o tej kwocie opowiadali, jakby tam jeszcze jedno, lub dwa zera były heh.

Oczywiście potem dzwonili, że mam przyjść, że oni na mnie czekają, liczą ble ble.



To było bardzo podobne do doradziciela finansowego.

Oczywiście, to zupełnie nie moja bajka i mega pomyłka, ale jak ktoś szuka, to przestrzegam przed takim cwaniactwem. Potem jeszcze, jak poczytałem w necie opinie o tej firmie, to w ogóle zły byłem na siebie, że straciłem te 20-30zł na paliwo i 3godz. z mojego życia, które mógłbym poświęcić np. na pisanie moich genialnych felietonów w internecie podpowiadających jak żyć i jakie podejmować decyzje. Ale może dzięki temu powstało doświadczenie, pozwalające napisać nowy, ciekawy felieton? No i tą refleksją dziękuję czytelnikom za uwagę!

Bobby Vintage, Patrząc na to, co się dzieje na świecie Azja staje się coraz bliższa Polsce...

Swoją drogą współczuje ludziom, dla których szczytem osiągnięć jest obiad z szefem...
Pracowałem kiedyś w korporacji, teraz od kilku lat pracuje w mediach - duża firma, chyba największa w swoim sektorze (nie, nie TVN ). U nas obiad z prezesem to codzienność, po prostu jemy wszyscy w jednej knajpie. Przywita się jak człowiek, pożartuje, chodzi w jeansach i starym t-shircie - od razu inny klimat. A najlepsze jest to, że mogę pracować w szortach,a nie pod krawatem
Nie jest to oczywiście jakaś sielanka i wspólne picie browarka od rana, o nieee. Jak trzeba to cie zje*ie w zupełnie niekorporacyjnym stylu
Inna sprawa, że charakter mojej pracy jest inny niż PH, aczkolwiek mam z nimi do czynienia.
Czytając ten topic przypomnieliście mi tzw. "corporate lifestyle", który panował u mojego poprzedniego pracodawcy... A już prawie zapomniałem te wszystkie "Casual friday" i inne "motywacyjne" brednie w postaci "w nagrodę możesz założyć nogę na nogę"...
No ale, jechałem kiedyś autem mojego ówczesnego kierownika i włączyłem jego cd, z głośników popłynęła relaksacyjna melodia "made in bangladesh" i pan z chorymi zatokami zaintonował niczym wikary "Jeśli chcesz osiągnąć sukces..."

Zerknijcie tutaj Ta strona wiele wyjaśnia o wielu firmach: http://www.gowork.pl/opinie_wyszukaj_litera,l

Może włączę się do dyskusji - od 6 lat pracuje w handlu Zaczynałem jako przedstawiciel handlowy - po drodze miałem zmieniane 4 razy stanowisko - nadal zajmuje się tym samym, tylko w większej skali, z większymi Firmami, większą decyzyjnością, samodzielnością i możliwościami. Przedstawiciel handlowy drugiemu nie równy - jeden ma objechać dziennie 20 punktów i zawieźć wieczorem zamówienia do Firmy, drugi zajmuje się wszystkim - od pozyskania zamówienia, poprzez ubezpieczenie Firmy, zabezpieczenie towaru, wysłanie, płatności i wszystko co się wiążę z tym procesem pobocznie. Ja pracuje w B2B - nie odnalazłbym się w pracy z jednostką indywidualną. Jak zaczynałem pracę to pierwsze 3 lata trzy z pięciu dni w tygodniu byłem w trasie, robiłem setki kilometrów, nawiązywałem kontakty. Obecnie czasem nie mogę się wyrwać na jeden dzień w miesiącu do Klientów - obsługa, tych pozyskanych zajmuje czasu. Generalnie zawód jest świetny - można się nauczyć wszystkiego, na dosłownie każdym poziomie - finansów, produkcji, jakości i próbować się rozwijać w strukturach Firmy. Ja obecnie najbardziej boję się zaszufladkowania - mam ponad przeciętne wyniki, pracuje już w tym 6 lat - mam ambicję na coś więcej, jednak mam obawy że bez rygorystycznych kroków jak posiedzę tak jeszcze parę lat to już zawsze będę traktowany jako świetny Handlowiec, którego nie warto awansować bo straci się sporą sprzedaż - teraz jestem na etapie, że robię wszystko żeby nie popaść w ten stereotyp - poza sprzedażą sam zajmuje się innymi projektami w Firmie (poradniki handlowca, dodatkowe raporty, analizy) za które nie pobieram wynagrodzenia - mam nadzieję, że pokaże to przełożonym, że na innym stanowisku mogę przynieść jeszcze większe korzyści jak na obecnym.

Najważniejsze to, żeby trafić w dobrą Firmę - Handlowiec potrzebuje zmian, nowych możliwości - w innym wypadku szybko się nudzi i wypala. Nie można dostać od razu wszystkiego - pewnie jakby tak było to już dawno szukałbym innej pracy - u mnie musiałem sobie sam zapracować na lepszą pensję, większą samodzielność, większą decyzyjność. Cenie za to moją Firmę - jednak na obecnym poziomie od ponad 2 lat nie dostaje żadnych nowych zadań, obowiązków bo już więcej się nie da - pracuje zdalnie, centrala jest w innym miejscu. Zaczyna mnie dopadać trochę już zmęczenie tym co robię - a nawet nie to, tylko że sobie uświadomiłem że bez relokacji w obecnym miejscu w tej Firmie już więcej osiągnąć się nie da - może tylko liczyć na większą kasę. Ale ambicje są większe, dlatego mam nadzieję, że się uda. Moimi abicjamy jest objęcie stanowiska związanego z zarządzaniem sprzedażą (kierownik, menadżer, dyrektor) lub zarządzania produkcją (zgodnie z kierunków studiów). Na pierwsze mam większe szanse, bo drugie to tylko zgodne z kierunkiem studiów - bez praktyki w tym kierunku - mam nadzieję, że uda mi się awansować w obrębie własnej Firmy.

Podsumowując - jak się trafi w dobrą Firmę to zawód PH jest naprawdę świetny na początek kariery. Ale jak ktoś pisał wcześniej - bez samodyscypliny, ciągłego dążenia do sukcesu, konsekwencji w osiąganiu celów i paru jeszcze innych cech charakteru nie ma się co pchać na siłę - bo słaby lub średni PH ma ciężki żywot ...