BMW Sport

Jak to u Was z tym jest? Zapraszam to komentowania

Grafomański film. W dzisiejszym świecie tak się nie da. Oczywiście, są ludzie którzy robią to co kochaja i mają z tego $$$, ale jest to niewielki procent.

Nie da się zapomnieć o pieniądzach.

Przykładowo, ktoś lubi gotować. Co ma z tym zrobić, iść sklejać kebaby do budki zamiast skończyć politechnike i jakoś tam próbować się ustawić?

Utopia nigdy nie była możliwa do osiągnięcia.

Jak ktoś lubi gotować to niech idzie na kucharza,w czym problem
Dobry kucharz bez problemów zarobi tyle,aby mu starczyło na spokojne życie.
I przede wszystkim będzie bardziej zadowolony ze swojego życia,bo zarabia robiąc to co lubi.

To czy ktoś lubi, a to czy ktoś umie to dwie różne sprawy

Ja akurat robię to co lubię i umiem

Ale gotowanie dla kasy i tak jak ktoś Ci z góry karze wcale nie musi być przyjemne.

Film bardzo ciekawy ale niestety nie da się tak w dzisiejszym świecie jeszcze 50lat temu było to realne.

Ja również

tez myślę ża zajawka bardzo ciekawa, i wbrew pozorom ona może dotyczyć modelu społecznego który dopiero może powstać, także z tym 50 lat temu sie nie zgadzam...
Ale to osobny duży temat, troche w temacie jest ostatni krótki wywiad z prezesem Maspexu Tymbarku - http://wyborcza.biz/biznes/1,100896,135 ... lacji.html

Pytania w filmiku są bardzo konkretne, i po ok 10 latach pracy zawodowej zaczynaja dotykac kazdego czlowieka, ktory zaczyna byc zmeczony otoczenie zawodowym, tym samym schamatem wydarzeń, zniesmaczony poziomem czy charakterem ludzi go otaczających....
Prawie kazdy z Was pewnego dnia stwierdzi, że to co robi jest sztuczne, i gdzies mu ucieka to coś, co mógłby robić z naturalną, niewymuszoną i niewyuczoną satysfkacją i frajdą.

Tylko jak robić to bez pieniedzy ?


Ogólnie film ciekawy...

myślę, że wychodzenie od punktu pieniedzy w to zagadnienie, jest od razu skazane na niepowodzenie.
Znaczenie pytań w tym filmie jest znacznie głebsze, niz praca zawodowa jako taka...
Kwestia rozbija sie o wykształcenie, sposób wykształcenia, i kreowanie pewnej kultury kształcenia i nauczenia 'umiejetności'.
Niedawno jakis film widziałem o temacie nauczania ogólnie, i sie zdziwilem, jak bardzo tkwimy w schemacie uczenia narzuconym przez przemysł...

Sprawa rozbija sie o realne talenty, umiejetnosci ktore posiadamy - a ktorych mysle 95% ludzi nie jest swiadomych, ze mogli by cos robic, czyms sie zajmowac, bo nie zauważają pewnych swoich cech czy talentów.
Okazało by sie np. po roku przyuczania, przystosowywania, ze robiac cos totalnie innego niz obecnie - a co wynika z wyuczonego zaowodu, politycznie poprawnego entuzjazmu - dana osoba wybitnie by sie sprawdzila w zupelnie innej materii, zawodzie.

W USA i innych rozwinietych krajach, od pewnego czasu funkcjonuje cos takiego, ze ludzie porzucają prace na rok, i wyjezdzaja gdzies na koniec swiata w jakies palmy i stepy, zyjac za minimalna kase, szukajac wlasnie w sobie tego, czego nie widzieli i co naprawde daje im radoche.
Co ciekawe, pracodawcy tam, bardzo chetnie rozmawiaja z takimi ludzmi, kiedy po roku wracają z powrotem do siebie. Nie pamietam jaką angielską nazwe ma ten wyjazd.

By robić to co sie lubi i mieć z tego utrzymanie trzeba mieć jednak pieniądze na start ,to raz
Nastepnie co z tego że przykładowo ja lubie gotować? skoro właściciel restauracji mną kieruje,to on jest moim pracodawcą i mówi co mam gotować /?To nie jest wolne życie
Natomiast jeśli otwieram choćby swój bar z żarciem które robie często w domu,lubie je jeść ,lubie je robić,przygotowywać itp to wtedy możemy powiedzieć że robimy co lubimy,jesteśmy bardziej "wolni" bez zwierzchników którzy nami kierują itd.
Ale i tak bajkowo nie będzie bo działalność gospodarcza to nie bułka z masłem,nie jest usłana różami.
Lekko nie będzie ale robimy co lubimy,dajemy coś sami z siebie.

Boogiez tymi wyjazdami to przegięcie,,powiedz kto może wyjechać na jakieś zadupie na drugą strone świata i szukać "sensu życia " itp
Po pierwsze trzeba mieć na to też sporo kasy,dla każdego kto ma rodzine jest nierealne i bez sensu

No ja mam trochę inne podejście. Wybierałem to w życiu z czego będę miał dobre pieniądze które będę mógł wydać na to co naprawdę daje mi przyjemność.

Ja bym tam wszystko ładował w 320d ++.

to tak jak ja

Prowadze DG i robie to co lubie, ale tu bardziej chodzi o caloksztalt. Firma (a ja razem z nia) rozwija sie w kierunku moich zainteresowan. Oczywiscie, jest szereg zajec, ktore trzeba wykonac, jedna sa fajniejsze, inne to tylko obowiazek. Mysle, ze nie jest mozliwe robienie tylko tego co sie lubi. Sa mniej i bardziej fajne elementy pracy a trzeba zrobic wszystkie. DG w Polsce to nie jest latwy kawalek chleba, ale daje duzo satysfakcji i zwykle kase lepsza niz maja ludzie pracujacy na etat. Mysle ze idea filmu jest zastanowienie sie nad kierunkiem, w ktorym chcialoby sie podazac. Wielu ludzi, ktorzy nie wiedza czego chca, konczy marketing, finanse itp kierunki studiow a potem nie dosc ze nie moga znalezc pracy, to jak juz znajda nie realizuja sie w niej.

Film ten można również dedykować tym co nie potrafią cieszyć się z drugiego miejsca... Ja osobiście wolałbym byc szczęśliwy z 10 miejsca niż być niezadowolonym z drugiego.. Można przełożyć to na sfere równiez finansową.. Lepiej być zadowolonym z 3000 aniżeli niezadowolonym z 5000zł... Kwestia właśnie podejścia do życia.. Znam ludzi którzy zarabiają w PL grubo ponad 5000 i nie cieszy to ich i myśla tylko o tym by żyć w chorwacji, mieć 5 euro w kieszenie i żyć na plaży lub grać całymi dniami w koszykówkę.. jednak życiowe zobowiązania ciążą..

Ja przykładowo od dziecka chciałem miec własną DG.. I mam i powiem że działa tylko sezonowo (4-5miesięcy) to w trakcie sezonu jestem w swoim żywiole. Co prawda użeram się ze specyficzną grupą klientów, którzy doprowadzają człowieka do furii wewnętrznej : wiecie o czym mówię... chętnie wziąłby człowiek wywalił z liścia ale biznes is biznes.. trzeba szanować klientów..

Obecnie zająłem się tym co mnie interesuje, jara i co kocham.. każdy wgrany soft i usmiech na twarzy klienta generuje u mnie duuuużo endorfin gdy klient dowiaduje się że wtryski lipne lub coś w tym stylu to robi mi się równie przykro jak klientowi... Wrażliwy ze mnie gość

Gdyby pieniądze nie miały znaczenia, to prawdopodobnie przestałbym robić to, co lubię i zajął się rybołówstwem, myślistwem, uprawą ziemi, stolarką, oprócz tego równocześnie wykminiał, czy robiąc to, co do tej pory robię, mam dookoła siebie ludzi, którzy mogliby wymienić barterowo dobra, które do tej pory wytwarzam, abym miał z tego jakieś korzyści... wymiany barterowe byłyby bardzo niekorzystne, więc pewnie przy innych wytycznych jakie ogarnęły ten świat, aby żyć w dobrobycie trzeba by kraść i dopuszczać się innych zbrodni...



...a niech idzie na tą politechnikę, sam sobie krzywdę zrobi hehe

Temat w sumie ogólny, filmik taki sobie trochę utopijny. Można być pisarzem ale nie każdy zostanie Rowling, można być kucharzem ale nie każdy zostanie Ramseyem, można śpiewać ale nie każdy zostatnie Lenonem itp. itd.

To prawda że trzeba się zastanowić jakie się ma cele w życiu i do tego dążyć niestety ciężką pracą. Niestety wiele osób kompletnie nie myśli nad swoją przyszłością. Dobrze chyba Bobby napisał: Trzeba wybrać drogę gdzie się zarabia po to by wydawać na to co się lubi.

Oczywiście kwestia co się lubi i czego się oczekuje jest dla każdego inna. Dla jednego sensem zarabiania będzie kupno auta a dla drugiego zapewnienie rodzinie wakacji zagranicznych co roku. Życie to sztuka wyboru. Jeden rezygnuje z wakacji dla auta, inny rezygnuje z auta dla wakacji, inny rezygnuje z obu tych rzeczy dla czego innego.

Ja często wyrażam swoją dezaprobatę dla kogoś kto bardzo kiepsko mieszka a jeździ mega wypasioną furą, ale to nie jest w porządku - każdy ma jakąś swoją drogę życia. Znam gościa - obecnie już po 70tce, który ma pasję w życiu. Mieszka bodajże w kawalerce w cetrum wawy. Zawsze jeździł do pracy komunikacją miejską. Zawsze miał sportowe auto: jak byłem dzieckiem miał sportową Matrę, potem Corrado G60, teraz ma Porsche Cabrio a do tego jacht... i to jest fajne, potrafił ciasno mieszkać dla dwóch pasji: sportowego auta i jachtu, do dzisiaj jest szczęśliwym człowiekiem.

musicie tylko wziąć pod uwage, że po 10-15 latach pracy w takim systemie, człowieka dopada cholernie mocne wypalenie-znużenie zawodowe. I nie jest to nic surrealistycznego. Osoba taka staje sie mało wartościowym pracownikiem, fachowcem, to raz. A dwa że w takim momencie jest cholerny probolem dla takiej osoby, żeby przestawić sie na inny tor, zacząć pracować w innym zawodzie-charakterze-branży, zwłaszcza w Polsce gdzie ludzie tak naprawde pracują do 50 roku życia.
I to chodzi myślę przede wszytskim, żeby nie wpędzać się na ścieżkę która nigdzie nie prawadzi.


to kwestia pewnych kulturowych uwarunkowań,
w Polsce ludzie myślą na początek kategoriami mieszkania, ziemi etc. stąd taki ciekawy rynek kredytów hipotecznych u nas,
przykładowo w UK, ludzie wydają pieniądze w innym schemacie, bardziej na siebie, na wycieczki właśnie, jachty, winnice w Portugalii, kształcenia, konie, auta etc. 'home is may castle' znaczy zupełnie co innego, niż przecietny Polak przypuszcza - to nie moja forteca której bronie do ostatków zycia przed złymi, a miejsce moje prywatne gdzie nikogo nie wpuszczam, i mam tam co chce (brud i bałagan, najlepiej powiedzą o tym Polski sprzątające na wyspach) i ogólnie sie nie przejmuje tym miejscem i nikomu nic do tego, bo wiekszość czasu spedzam poza domem (instytucja pubu) a tam tylko śpie.
Wiele gwiazd z UK, z milionami funtów na koncie, do końca życia mieszkało w wynajmowanych miekszaniach czy wręcz klitkach. Po prostu inna perspektywa czerpania przyjemności.

ale my jestesmy Polakami...wiec czy musimy upodabniac sie do Anglikow? Ja powiem inaczej...niech Anglicy upodabniaja sie do nas...bo ja np. chce miec w przyszlosci swoj dom z mala dzialka i do tego zmierzam...po to pracuje...nie po to by jezdzic na wycieczki czy miec super auto...czy to jest gorsze, bo to takie polskie? Ja uwazam, ze nie! Kazdy ma prawo do swoich priorytetow i uwazam, ze nie mozna jednoznacznie stwierdzic co jest w zyciu wazniejsze!

A czy ktoś mówie ci że to źle ? A miej sobie ten domek z ogródkiem i podlewaj trawnik, jak ci się to podoba to ok
Ale ktoś inny cie wysmieje, kupi dobra fure, pojedzie na wakacje, w weekend sie bedzie bawil i mieszkal w mieszkaniu, bo dla niego to bedzie wazniejsze. Czeprac z zycia przyjemnosc niz tyrac na wille.
Rożnice kulturowe, tyle.