BMW Sport

możesz napisać po Polsku, bo nie rozumiem co masz na myśli? Wybacz, oprócz tego, że kiedyś był korespondentem TVP w USA, nie wiem co powiedziałby.



masz racje, zwlaszcza teoretykow sceptykow "i tak sie nie da"

miałem na myśli:




jesteś praktykiem w tym zakresie, Fryderyk?

oczywiście, że nie, to za dużo powiedziane, dalekie to jest od obszarów, gdzie nazwałbym siebie kompetentnym, co prawda nieco też się interesowałem podobnymi historiami, ale nie ważne, w tym konkretnym przypadku, swoją wypowiedź opieram na prawdziwej sytuacji, gdzie kolega mój miał identyczne parametry wyjściowe i wygrał. Policjanty jednoznacznie, przeciwko niemu, a on w sądzie dał radę, właśnie dzięki tym rzeczom, o których wspomniałem i o tym, o czym wspominał maaaaaaaaaaaaaaaad - a tutaj raczej jego kompetencji nie kwestionowałbym aha, jeśli to kogoś interesuje, to kolega, który sprawę wygrał, nie brał adwokata, stanął sam, we własnej obronie. Aha, nie miał świadka

Nie twierdzę, że jest to łatwe, nie twierdzę, że za każdym razem tak będzie i pewnie dużo zależy od mentalności sędziego/sędziny, ale jak widać można. No i wcale nie musi się to kończyć mandatem dla jednego i drugiego, to jest absurd przecież. Zwykłe pójście na łatwiznę.

Późno jest ale jakbym tego nie czytał to

Dużo sprowadza się do tego co napisałeś w pierwszym zdaniu drugiego akapitu...i niestety do ostatniego zdania, bo działanie sądów często jest pójściem na łatwiznę. Trochę się zdążyłem napatrzeć na reakcje sędziów w podobnie mało znaczących sprawach i to jak są zainteresowani słusznym rozstrzygnięciem.

Nie mniej, sam bym raczej wojował, choć zależy to pewnie od poziomu mojej irytacji. Jeśli miałbym komuś doradzać, to trzeba uczciwie powiedzieć, że ryzyko poniesienia większych kosztów jest większe niż mniejsze

To się zgadza, dlatego "wojowanie" musi być szczególnie skuteczne w takim przypadku. Nie ma się co dziwić, że przy mało znaczących sprawach sąd idzie na łatwiznę... każdy z nas to robi ale przy błahych rzeczach też robimy coś słusznie, jeśli coś ma jednoznaczne korzyści, nie ma wątpliwości, że tak jest lepiej itd. Ludzka rzecz. Ale dużo też zleży od samego charakteru sędziego, dlatego wyjątkowo trudno ocenić szanse powodzenia.

Aha, jeśli kogoś to jeszcze interesuje. Kolega stając w obronie sam, nie jest adwokatem, ani wykształcenia prawniczego nie ma, biegłego też nie powoływał. Także, minimum ryzyka $$$.

Fryderyk rozumiem że wygrana miała miejsce na pierwszej rozprawie bez żadnego odwoływania się ?

Podpisuję się pod tym co napisał Fryderyk.
Dawno temu ja również miałem przeprawę (jeszcze w sądzie grodzkim) z wymiarem sprawiedliwości. Sprawa, która powinna się skończyć na pierwszej rozprawie przedłużyła się do trzech. Na początku byłem załamany, dowody świadczące na moją korzyść, zdjęcia prześwietliły się. Trafił się konkretny sędzia, który na dzień dobry zje ł oskarżyciela (WRD) a następnie po moich pytaniach kasował świadków, którzy widzieli zielone ludziki i św. Mikołaja. Szkoda, że przenieśli go do karnego. Sędzina, która kończyła ostatnią rozprawę powiedziała, że gdyby wszystko co powiedziałem było podparte choćby jednym dowodem to nie musiałaby mnie uznać winnym. Zwolniła mnie z wszystkich kosztów sądowych. Mina "poszkodowanego" bezcenna.

Jeżeli jesteś pewien swoich racji to walcz.
Tyle ode mnie. Pozdrawiam.

P.S. Jeżeli się zdecydujesz to nie idź do sądu na "surowo". Przejrzyj dokładnie akta sprawy. Wynotuj lub skseruj sobie najważniejsze rzeczy i przygotuj pytania, które będziesz zadawać.

A jakie uszkodzenia były w autobusie ? Zasadnicze znaczenie ma ocena śladów na obydwu pojazdach, a nie ślady na jednym z pojazdów. Najgorsze do oceny są zderzenia, gdzie następuje uszkodzenie wyłącznie lusterek zewnętrznych w pojazdach.

Ciemno było ale z najpoważniejszych to przednia szyba cała w pajęczynie i do tego trzy lub dwie boczne potłuczone. Śladów porysowania na boku autokaru nie widziałem bo gdybym to ja zjechał to takowe byłyby widoczne.